این اثر نمادی از انسانی است که به دور تنهایی خود پیچیده است. بخش چوبی آن صورت او را به تصویر می‌کشد، صورتی که از هر زاویه به تو می‌نگرد، اما حاضر نیست پیله‌ی درهم‌پیچیده‌ی تنهایی‌اش را رها کند. او دنیا را تنها از دریچه‌ی تنهایی‌اش می‌بیند.
آيا برای ساختن يک وسيله‌ی چوبی و يا يک حجم بزرگ هميشه نياز است تا دوباره درختی را ببريم و نابود كنيم؟! ما در کنار شما یاد می‌گیریم چطور چوب‌های كوچک و مقواهای بازيافتی از چوب را دوباره به آن درخت برگردانیم.
© تمامی حقوق سایت برای شبنم آطاهریان محفوظ است. طراحی سایت در دیجیتال مارکتینگ زایت
